Odebranie sobie życia czyli samobójstwo to jeden z głównych problemów wchodzących w zakres szeroko rozumianego zdrowia psychicznego oraz czynników zdrowotnych i społecznych na całym świecie. Nigdy nie istnieje jednostkowa przyczyna czy też powód do uruchomienia tego czynu. Zazwyczaj jest to zbiór kilku lub wielu czynników. Na osi życia zbierają się one przez lata aż dojdzie do momentu zero.

Każdy człowiek wnosi w dorosłe życie nierozwiązane konflikty z dzieciństwa. Uaktywniają się one w sytuacjach stresowych mających pewne cechy podobieństwa do sytuacji znajomych z przeszłości, obecnych w aktualnych zachowaniach w związku. Nie jest łatwo oddzielić czy też rozróżnić czy rozgrywający się konflikt wynika z z różnic myślenia czyli cech charakterologicznych od koluzji w parze. Jeżeli jednak irracjonalne lęki i mechanizmy obronne uniemożliwiają konstruktywne rozwiązywanie kryzysów, mamy do czynienia z koluzją.

"Człowiek może zmienić świat na lepsze tylko wtedy gdy jest to możliwe, może natomiast zmienić siebie na lepsze zawsze, gdy tylko jest to konieczne". To słowa Victora Frankla.
Czy tak robimy jako ludzie? Nie zawsze, pomimo że często jest to konieczne. Próbujemy natomiast głośno komunikować potrzebę zmiany świata tam lokując nasze wewnętrzne frustracje, dysfunkcje i lęki. Tam – poza nami, tam – gdzie nasza sprawczość i odpowiedzialność za swoje życie jest zawieszona niezdefiniowanym obszarze, ale odbarcza nas nie czyniąc winnymi i świadomymi.

Czymże jest i jak możemy ocenić dobrze funkcjonujący związek? Nie ma tutaj jednej złotej definicji i nie ma również gwarancji, natomiast istnieje pewne zdefiniowane doświadczeniowo modelowanie, które jeśli jest nie tyle przestrzegane – co świadomie używane, daje parze poczucie dobrego bycia razem.

Czytaj więcej

Emocje oraz uczucia służą tworzeniu i podtrzymywaniu relacji z innymi. Przekazują ważne informacje o nas nam samym oraz innym ludziom, pozwalając bądź nie budować międzyludzkie porozumienie. Do budowania relacji oraz mostów porozumienia potrzebujemy pozytywnych emocji, takich jak: poczucie sensu, radość, spokój, spełnienie, poczucie przynależności, duma, zadowolenie. Gdy jest nam niewygodnie w jakimś układzie relacyjnym lub sytuacji, lub zadaniu, zazwyczaj po chwili wywołanego przez sytuację pomieszania emocjonalnego, czujemy gniew. On może nas zmotywować do działania, byśmy wybrnęli z danego układu, sytuacji lub zadania. Gdy nasze emocje w analogicznej sytuacji wchodzą na średni poziom natężenia, mogą sygnalizować możliwość istnienia niebezpieczeństwa. Wówczas jesteśmy w stanie przekazać innym ludziom tę wiadomość, nie koniecznie za pomocą zwerbalizowanych odczuć ale mową ciała, jego postawą, wyrazem twarzy.

W dzisiejszych czasach sylwetka człowieka bardzo często determinuje myślenie o sobie tej jednostki, jak również myślenie o niej przez innych. Być szczupłym znaczy być męskim, stanowczym, władającym sobą. Być otyłym znaczy być uległym, bezradnym, z brakiem silnej woli. 

Jesteśmy u progu lata a w społeczeństwie jakoś tak trudno dostrzec radość, euforię, wyczekiwanie, ekscytację, czyli takie emocje, które do tej pory były zauważalne w okresie nadchodzącej kanikuły.

Warto przez chwilę zastanowić się nad tym gdzie zaczynają się a gdzie kończą pozytywne założenia możliwości korzystania z dobrodziejstw chirurgii plastycznej.
Ciało, z którym się rodzimy jest pierwotnym obszarem, w którym powstaje poczucie self czyli odczuwanie siebie i osoba zyskuje swoją reprezentację. Jest to obszar kształtowania własnej indywidualności i angażowania się w relacje z innymi. Ciało jest czymś specyficznym dla każdej jednostki, definiując jej unikalność i wyjątkowość.

Kiedyś ktoś pięknie to ujął – zmierzch Bogów..
Kim był kiedyś a kim jest teraz? Kiedyś był rycerzem i zdobywcą, panem, władcą i obrońcą. Im dalej posuwa się epoka tym bardziej on jest jednostką zabieganą za pieniądzem by zapewnić byt rodzinie. Dziś niejednokrotnie i niejeden mężczyzna sam siebie pyta: kim jestem? I szuka swego miejsca u boku wyemancypowanych kobiet. W pracy robi to co kobieta, w domu też. Jest jej partnerem w zarządzaniu firmą i w łóżku. Ma być silny i stanowczy a zarazem czuły i opiekuńczy. Skrzyżowanie byka i nimfy, komandosa i siostry miłosierdzia.
Świat zachodni – bo tam widać największe przekształcenia w tej i nie tylko tej dziedzinie – przechodzi od około stulecia poważny kryzys męskości.
Kiedyś mężczyzna to skojarzenie króla i korony a męskość to esencja człowieczeństwa.
Kiedyś wyłącznie mężczyzna mógł mieć związek z tym co najlepsze i najważniejsze: z prawdą jako filozof, z pięknem jako artysta, z dobrem i moralnością jako kapłan.
Kobietę uważano za niezdolną do niczego ważnego: ani do techniki, ani do sfery duchowej, ani do abstrakcji. Nie jej domeną było badanie tajemnic wszechświata czy tworzenie wiekopomnych arcydzieł. Nie można było polegać na moralności ani stałości kobiet, gdyż z powodu swej zmysłowości i cielesności miały podobno zagrażać wszelkiemu racjonalnemu porządkowi.