W dzisiejszych czasach sylwetka człowieka bardzo często determinuje myślenie o sobie tej jednostki, jak również myślenie o niej przez innych. Być szczupłym znaczy być męskim, stanowczym, władającym sobą. Być otyłym znaczy być uległym, bezradnym, z brakiem silnej woli. 

"W wyścigu życia ścigamy się ze śmiercią i również w tym wypadku otyłość jest przeszkodą. Szczupła sylwetka jest obecnie modna i obsesja na punkcie szczupłej sylwetki jest wyrazem tęsknoty za wieczną młodością i lęku przed starością. Na starzenie się patrzymy jak na przekleństwo lub katastrofę. Ponieważ jest to naturalny proces zachodzący w naszych ciałach, nad zrozpaczonym człowiekiem, który usiłuje zachować młodość wisi poczucie nieuchronnej klęski. Miarą desperacji obecnej w naszej kulturze jest fakt, że młodość stała się jej największą wartością. Odchudzając się , ludzie ubiegają się nie tylko o właściwy wygląd, lecz również o dobre samopoczucie. Nikt nie chce być grubasem ale też nie chce czuć się przytłoczony przez swoją wagę. Kiedy ciało jest odczuwane jako ciężar, pierwsza myśl przeciętnego człowieka zwraca się ku przejściu na dietę. Ma ona zrównoważyć masę ciała z ilością dostępnej energii. Lecz rzeczywistym problemem nie są dodatkowe kilogramy tylko niedobór energii. To on odpowiada za uczucie zmęczenia, depresję i bierność, co jest przypadłością tak wielu ludzi. Satysfakcję jaką przynosi ludziom stosowanie diety, można także tłumaczyć utożsamieniem pożywieniem z matką. Odrzucić jedzenie to tyle co odrzucić matkę. Dieta stwarza okazję do symbolicznego odreagowania stłumionej wrogości do matki. Matka = pożywienie = ciało. Współczesna moda na odchudzanie się wyraża nie tylko pragnienie ucieczki od materialności i śmiertelności ciała, lecz również antymacierzyńską tendencję naszych czasów."

Alexander Lowen