Emocje oraz uczucia służą tworzeniu i podtrzymywaniu relacji z innymi. Przekazują ważne informacje o nas nam samym oraz innym ludziom, pozwalając bądź nie budować międzyludzkie porozumienie. Do budowania relacji oraz mostów porozumienia potrzebujemy pozytywnych emocji, takich jak: poczucie sensu, radość, spokój, spełnienie, poczucie przynależności, duma, zadowolenie. Gdy jest nam niewygodnie w jakimś układzie relacyjnym lub sytuacji, lub zadaniu, zazwyczaj po chwili wywołanego przez sytuację pomieszania emocjonalnego, czujemy gniew. On może nas zmotywować do działania, byśmy wybrnęli z danego układu, sytuacji lub zadania. Gdy nasze emocje w analogicznej sytuacji wchodzą na średni poziom natężenia, mogą sygnalizować możliwość istnienia niebezpieczeństwa. Wówczas jesteśmy w stanie przekazać innym ludziom tę wiadomość, nie koniecznie za pomocą zwerbalizowanych odczuć ale mową ciała, jego postawą, wyrazem twarzy.

W obliczu zagrożenia usztywniamy się gotowi do działania i jednocześnie ostrzegamy innych. Jeżeli z jakiś względów nie możemy do końca dopełnić tych reakcji lub jesteśmy przytłoczeni, zamieramy i osuwamy się w taki bezradny bezruch, jak ptak przed polującym kotem, blokując swoją energię aż do momentu odzyskania poczucia panowania i bezpieczeństwa. Możemy tu skonkludować, że jeśli i kiedy władzę nad nami przejmują najintensywniejsze emocje, mogą one wrzucić nas do takiej części naszej psychiki, którą można określić przetrwalnikiem, z dominującą zasadą zgiń albo zabij pierwszy, ale nie tylko. Te najintensywniejsze emocje związane z zagrożeniem i zabraniem poczucia bezpieczeństwa mogą nas również pozbawić sił, spychając w poczucie porażki, beznadziei, wstydu i bezsilności.

Podsumowując: emocje pozytywne czy będą nam towarzyszyły w średnim czy intensywnym odczuwaniu są naszym przyjacielem, bo dają nam siłę do działania, entuzjazm do walki, euforyczność i determinizm, ale są też naszym wrogiem, bo ich ślepe trzecie oko, przepełnione odbitym blaskiem odczuwanych sukcesów, jest ślepe na zagrożenia.., jest w stanie nie dostrzec niebezpieczeństwa lub w euforii go zbagatelizować. Emocje negatywne opisujemy z reguły jako wrogie, gdyż łączymy je ze wstydem, pogardą, nieporadnością, porażką, paraliżem psychicznym i strachem. Ale one są naszym przyjacielem, bo dzięki uważności jaką wywołują chronią nas przed popełnieniem błędnego ruchu. Jeśli potrafimy złapać dystans i przyjrzeć się swoim emocjom, i zmniejszyć ich nasilenie, zyskamy wpływ na nasze reakcje, czyli to czego chcemy.